
شهروندان عزیز در سراسر ایران مخصوصا مناطق آذربایجان
همانگونه که میدانید حمله یکجانبه اسرائیل به ایران، عموم مردم را در وضعیت جنگی تحمیل شده ای قرار داده که در نتیجه آن در همین فقط چند روز اخیر از آغاز آن تعداد قابل توجهی از غیرنظامیان آسیبهای جبران ناپذیر جانی، مالی و روانی متحمل شده اند. اکنون حتی حکم تخلیه برخی شهر ها به منظور هدف قرار دادن افراد یا منطقه های حساس آغاز شده است.
ضمن محکومیت زیر پا گذاشته شدن قوانین بین المللی در ممانعت از هدف قراردادن زیرساختهای غیرنظامی، شاهد این بودیم که اسرائیل ضرباتی سنگین به این زیرساختها و نیز تأسیسات نظامی و هستهای ایران در مدتی کوتاه زده است. این ضربات از یکطرف نشاندهنده پوشالی بودن ادعاهای نظامی رژیم جمهوری اسلامی است و از طرف دیگر، روند حوادث به گونه ایست که سقوط جمهوری اسلامی دور از ذهن نیست.
ما میدانیم که رژیمهایی با ساختارهای ناکارآمد و فاسد چه با فشار خارجی در تقابل با دیگر رقیبان و چه با خیزشهای مردمی، محکوم به زوالاند. با این حال، ضمن محکوم کردن هرگونه حمله به مناطق مسکونی و کشتار غیرنظامیان بیگناه، بر این باوریم که جمهوری اسلامی خود آغازگر جنگهایی بوده که امروز نتیجه آن دامن مردم را گرفته است. رژیم ایران رژیمی است که از آغاز موجودیت خود با دشمنتراشی و ماجراجویی علیه دولتها و مردم منطقه، بستر چنین حملات و فجایعی را فراهم کرده است.
در چنین شرایطی، که حاکمان کشور کوچکترین اعتنایی به جان مردم و امنیت جامعه ندارند، بر عهده تک تک شهروندان ، فعالان محلی، و تشکلهای شورایی مسئول است که امنیت مناطق خود را در دست گیرند.
مردم سراسر کشور مخصوصا آذربایجان باید با سازماندهی شوراهای مردمی، نهادهای محلی و تقویت مدیریت محلی، اداره امور خود را بهدست گیرند و از سرزمینهای مادری خود وجب به وجب علیه هجوم و سرکوب دولت مرکزی و دیگر گروه های مسلح تروریستی پاسداری کنند.
الزاما باید یاد آوری کرد که دو نمونه از تلخترین خاطرات تاریخ معاصر ما در آغاز کردن جنگ داخلی در خطه آذربایجان فرصت طلبانه همزمان با خلاء قدرت ناشی از ناکارآمدی رژیمهای حاکم رخ داده است. آخرین آنها فاجعه جنگ تحمیلی نقده (چهار روز از جمعه 31 فروردین ماه سال 1358) در بستر هرج و مرج ناشی از ضعف ارگانهای دولت مرکزی و عدم آمادگی مردم آذربایجان ممکن شد. این حادثه از حافظه جمعی ما پاکنشده است ونباید هم پاک شود.
طی سالهای اخیر گاه و بیگاه، ما شاهد زمزمههایی نگرانکننده از تحرکات برخی گروههای مسلح بخصوص در منطقه آذربایجان غربی بودهایم. لذا، همچون گذشته با اتحاد و یکدلی، با تشکیل شوراهای محلی، کنترل زیرساختهای اقتصادی، بازارها، مدارس، درمانگاهها، بیمارستانها، و امنیت شهرها و جادهها را باید به دست بگیریم.
آنچه مهم است، جلوگیری از بروز هرج ومرج در خلا قدرت از طرف آحاد مردم ، شامل پرسنل ارگانهای رسمی برای کنترل نظم عمومی و جلوگیری از غارت مراکز نظامی و غیرنظامی از سوی اشرار و افراد مسلح تحت هر نام فریبنده «مترقی ، سوسیالیست یا دمکرات » است.
تشکلهای مردمی، مدنی، نظامی و فرهنگی آذربایجان که در قیام دوم فروردین، جلوهای باشکوه از وحدت و حضور مردمی را به نمایش گذاشتند، اکنون نیز وظیفه دارند با ایجاد نهادها و شوراهای مدیریت محلی، در جهت صیانت از آذربایجان و تمامی ساکنان آن گام بردارند.
برای ما، هیچ اولویتی بالاتر از امنیت، آرامش و آیندهای روشن برای فرزندان در کل ایران و بخصوص در آذربایجان نیست. نه رژیم جمهوری اسلامی و نه دخالت خارجی و نه هیچ گروه تروریستی نباید امنیت مردم ما را به خطر اندازد.
ما از تمام نهادها و ارگانهای دولتی و نظامی میخواهیم که نه بهعنوان یک کارمند یا مأمور، بلکه بهعنوان یک انسان آزاده تصمیم بگیرند. از آنان میخواهیم که امکانات و دسترسیهای خود، بهویژه در نهادهای نظامی را نه در راستای حفظ منافع رژیم، بلکه در خدمت مردم قرار دهند. وقت آن رسیده است که به مردم، شوراهای محلی و نهادهای مردمی بپیوندند و در کنار ملت خود بایستند.
زندهباد اتحاد و همبستگی مردم ایران
برقرار باد امنیت و آرامش پایدار برای ایران و سرزمین مادریمان آذربایجان
حزب دمکرات آذربایجان
کانون دمکراسی و توسعه آذربایجان (اوجاق)
۱۷.جون.۲۰۲۵
۲۷.خرداد.۲۴۰۴